23/04/2023
Kimonomeisje
De naam van de schilder Breitner hoorde ik al in mijn jeugd. Mijn vader zei dat hij een betere schilder was dan Kees Maks.
Loading...
boeken, korte verhalen, columns en zo meer schrijfs
Mijn wieg stond in de tuin. Bij wijze van spreken dan, want ik werd in januari geboren op Drie Koningen in 1959.
Na mijn vaders dood hielp ik mijn moeder bij het onderhoud van onze grote tuin. Vervolgens volgde ik de tuinbouwopleiding: 'Huis te Lande' en de Hogere tuinbouwschol in Gent. De volgende vijfentwintig jaar ontwierp ik honderden tuinen onder de naam: Tuinatelier
In 2000 zette ik een punt achter de tuinen en vertrok met partner en hond naar een bergdorp in de Sierra Nevada in Andalusië, met een nieuwe creatieve uitlaatklep: koken. Uit de boeken van Jamie Oliver leerde ik koken met de losse pols, alles kan en alles mag. Mijn gerechten zijn eenvoudig, doch lekker. Een salade gedecoreerd met bloemen uit de tuin maakt ieder gerecht af! Cooking
Tussen mijn 25ste en 35ste gaf ik aan mijn gevoelsleven uiting middels tekenen en schilderen, stillevens aquarelleren, olieverven, wilde taferelen om mijn fantasie te stroomlijnen. Toen de uiting van mijn innerlijk leven in beeld niet meer voldoende was, zocht ik het in het woord. Gedichten en schrijf ik vooral fictie. Daarnaast maak ik kunstige boeken en tassen Books & Bags
Sinds ik zelf schrijf, ben ik kritisch en lees ik bewuster. Ik kijk de kunst af bij andere auteurs, klassiek en literair. Perspectief, stijl en woordkeuze, plotopbouw, het zijn de bouwstenen van een goed verhaal. Gewoon ontspannen een boek lezen wordt steeds moeilijker, ik kijk al lezend altijd naar hoe het gedaan is.
Lees mijn recensies Het korte verhaal en Literair nederland
Met mijn partner Raúl en onze drie honden woon ik in een authentiek bergdorp in de Sierra Nevada in Andalusië. Las Alpujarras is een geweldig wandelgebied. In ons drie eeuwen oude dorpshuis, drijven we de bed & breakfast, Viña y Rosales. Het is hier goed toeven in de winter met een maximaal aantal zonuren. In hete zomers zoeken we soelaas in de schaduw van de vijg en de noot.
We vonden dit huis met een bron en heerlijke tuin en zijn in 2000 verhuisd. Het licht, de ruimte, stilte en veel blauwe lucht zijn een inspiratie. Het landschap, de tuin, ons dorp, de honden en onze gasten leveren genoeg stof op om over te schrijven. Verhalen die doorspekt zijn met eigen ervaringen die ik vermaal en vergruis, net zolang totdat nieuwe interessante personages ontstaan.
Ik blog mijn aantekeningen, overpeinzingen, observaties, herinneringen, grapjes.
De naam van de schilder Breitner hoorde ik al in mijn jeugd. Mijn vader zei dat hij een betere schilder was dan Kees Maks.
Mijn grootouders, Mies en Bob, trouwden in 1910. Ze hadden elkaar ontmoet, zoals dat toen vaker ging, via het zusje van mijn opa, dat bevriend was met mijn oma.
Als ik me de kinderboeken uit mijn jeugd voor de geest haal, ben ik altijd verbaasd dat ik me nog zoveel herinner van de sfeer, de personages, de illustraties.
Over vroeger schrijven vraagt om verbeelding. In een tijd dat er nog geen elektrisch licht was, las je bij kaarslicht en kookte je op een kolenforuis.
10 jaar heb ik aan deze familieroman gewerkt met tussenpauzen van soms een of twee jaar...
Schrijven! Ik krijg er steeds meer een haat-liefde verhouding mee. Liefde omdat het...